Today in one of my WhatsApp groups i noticed a passionate discussion on the definition of entrepreneurship and related topics.. I shared my two cents for this weekend discussion as below
Entrepreneur is basically someone who shows initiative and resourcefulness to set up a business or businesses, taking on financial risks with the aim to create value to stakeholders (profits, shareholder wealth or social benefit).
Entrepreneur, Intrapreneur, businessperson, social entrepreneur are all tweaks of the parameters mentioned above in terms of identity of stakeholders, kind of expected value creation etc..
As we all know, these terminology has been and continue to be debated till cows come home with different tweaks.
Atleast i have been part of such debates over the past couple of decades from World Economic Forum to Academic and Industry conferences in both US and India. These are good discussions for an academic research and writing books. The entrepreneur on the street is oblivious to such debates and busy creating value to the stakeholders
Today is the ekadashi (11th day) in the month of Ashada ( name of the month in the sanatana bharata varsha calendar). It is considered as holy by many people living in this holy land of India (Jambu dweepe, bharata varshe bharata khande).
Apart from the religious significance associated, it is also interesting to understand that many of these holy days of India are not just of simple religious importance.
These holy days observed signify a lot more dimensions – material, social, religious, and higher spiritual pursuits.
They align with local weather patterns, environment, being concious of personal health needs, avoid seasonal disease associated with the changing weather conditions etc. There is a significant scientific basis for each of these holy days which are observed in this bharata varsha. Ofcourse they are important for religious and spiritual pursuits as well.
Maslow hierarchy of needs informs us of how a human being progress from satisfying the basic phisiological needs to that of self actualization. Much earlier human sciences of Patanjali ashtanga yoga is another example of satisfying physical needs (yama, niyama, asana) progressing towards the self actualization(dharana, dhyana, samaadhi).
The holy days that are observed in this land of Bharat is also satisfying aspects of human needs aligning both with prakriti(the environment in which we exist) and paramatma (the universal spirit who is present in each atom of this infinite cosmos as an inner dwelling antaryami).
The observance of the holy days of this land also teaches us about how to be one with the environment around us, appreciate it, adopt to it and reach oneness with it.
We don’t need different social activism to save environment if we can be one with the environment. By following these different holy days in accordance with the local customs that our ancestors with wisdom (in every part of the world) have suggested based on the local needs of that particular geography.
Understand to make sure why each geography of the world had its festivals and observance to be one with local nature. These holy days helped to be one with local environment, improve personal health and help reach a higher spiritual pursuit in their blissful journey in search of truth.
Today in India, devotees pray to Lord Vitthala , many fast for the day, many pray as deva sayana ekadasi, few start their observance of chaturmasa(holy life of 4 months). Each of these topics have a deeper meaning and require interest and study to understand and experience.
Yad bhavam tad bhavathi. Whats in your heart is what you experience. This journey is to understand our true self.
Wishing all a blissful day
Sarve jana sukhino bhavantu Sarva Sanmangalani santhu Samasta loka sukhino bhavantu
Today, there was a healthy discussion amongst some friends about the character of rich and poor. This got triggered by an elon musk(supposedly) quote about his perspective on rich and poor.
Shared my thoughts on the topic as well for people to look at it another perspective..
👇
Interestingly in today’s world, rich and poor has become synonymous with a person’s bank(stock 😂) balance.
Rich and poor also can have many other dimensions?
One can be money rich but happiness wise poor and vice versa.
Also one can be knowledge rich and money poor and vice versa.
Knowledge itself has so many dimensions in itself. It can be spiritual, it can be traditional..a tribal woman having knowledge of herbs to help her society of health calamities is also equally rich with her knowledge.
Obviously since everything we count these days based on material purchasing power and bank balances, none of these other people considered rich.
Everyone is forced these days to pursue the exact same RICHNESS in the world. and hence society lacking good harmony amongst its citizen and driving up dissatisfaction levels.
Ultimately much of it is personal. None of the billionaires from two last millenium exist today and so will none of this generation in future.
The character of a person cannot be decided by the pocession of wealth, whether it’s material or otherwise. 🙏
“I do not want my house to be walled in on all sides and my windows to be stuffed. I want the culture of all lands to be blown about my house as freely as possible. But I refuse to be blown off my feet by any”🙏 – Mahatma??
It is here and now. Even as we read this message, the way we work is rapidly changing in a big way…
Changing the way we work, live, play and learn..This is the Vision statement of one of the best companies and the leadership team i had the opportunity to work for early on in my career.
The vision is now fast becoming a reality..
World is starting to realise and even expedite this change in the way we work, albeit pushed by an unfortunate pandemic situation.
We will have an innovative platform released soon to help manage this change. The platform and solutions will not only improve employee and customer delight, but also better shareholder value and societal impact.
Joining our human spirit and the innovative platforms, together the world will come out of the current challenging situation in a much better way than it entered into it..
Stay focused.Stay productive..Stay Tuned for Innovation…
As a person who gives lot of importance in life to harmony, it is painful to hear the social disturbances in USA these days.
I personally experienced the warmth that the great Indian monk, Swami Vivekananda famously said at a Chicago conference more than 100 years ago “brothers and sisters of america”. A land of freedom – life, liberty and the pursuit of happiness.
I always had beautiful experiences making friendships with people during my stay in USA.
The colour of the skin, eyes, hair or any other physical attribute neither hindered nor entered our minds.
it is tough to handle when people mess too much with it.
No personal wealth, health or the nations GDP, economy, borders and military can save.
It knows no boundaries and has no partiality towards any social status, region, religion, caste, creed, gender and other..
It respects no political boundaries and doesn’t need to be politically correct.
Too much credence we give to the human progress (scientific or social) is an eyewash when the nature is furious and it will do what it does…
All it takes is one invisible new virus and/or microorganism to shake the entire humanity around the world rendering the entire social and scientific leadership helpless..
Times like this perhaps are a reminder to spend sometime going beyond physical sciences and understand the metaphysics and the philosophy of nature and our existence..
We also as society needs to evolve. Media, social service organisations and civic leaders all have to play a role in this.
Everytime such incidents happen, unfortunately populist focus is more on punishment of culprits alone. Punishment is very much needed but it is only reactionary and doesn’t address the real issue.
Even if unfortunate, the public outpouring of sentiment at such times of crime should be funneled to shake the 3 wings (legislative, executive and judiciary) from lethargy for taking some proactive measures.
Deeply saddened with yesterday’s rape and murder incident of a young doctor in Hyderabad. Police should certainly focus on nabbing the culprits and taking them to court to give them the most appropriate punishment for criminals of such a henious crime.
Unfortunately the punishment, candle light marches, introduction of additional legal laws alone will not necessarily stop the next incident to happen.
Nirbhaya incident in Delhi a few years ago and all the activities afterwards didn’t stop yet another similar incident by another set of young, drunk, illiterate truck drivers.
We need to address the root cause and not just the immediate postmartem and focusing on very similar activities. Doing the same thing over and over and expecting a different result is insanity.
I think there should be some crowd sourcing of ideas on this topic and then create a focused group of experts for implementation to address the root cause.
Some of my quick thoughts in my blog here as well as series of tweets this morning.
Iam sure there are many other good ideas, please share yours as well.
IMHO, the scientific world needs atleast few more decades to understand the concept of consciousness, intelligence, space research and life in the correct manner.
This advancement will come mainly with the help of
పచ్చని పరువాల ఆకు నీవు ముత్యపు తళుకుల చినుకును నేను పసిడి కాంతులీను సూర్యోదయం నీవు ప్రకృతిని మేల్గాంచు చల్లని పొగమంచుని నేను ఉరుకుల పరుగుల కడలి కెరటమే నీవు తీరం చేరగ పరిచిన తెల్లని నురగనే నేను గగనపు నుదుటన మెరిసే సూర్యబింబమే నీవు దృష్టి తగలనీయనంటు కౌగిట నిను దాచిన నీలి మబ్బని నేను చిరుగాలుల తహతహకు సన్నగ వణికిన మేనువే నీవు హాయినిచ్చి వెతను తీర్చ తాకిన నులి వెచ్చని కిరణమే నేను మోము కళను చిందించగ మురిసి కులికిన అద్దమే నీవు తనివితీర సొగసు కనగ పరవశించిన ప్రతిబింబం నేను తళుకు బెళుకు చలనముల పారాడే జలమువే నీవు నిను తాకగనే పులకరించు నీటిబుడగనే నేను స్వచ్ఛమైన మనసు నిండిన క్షీరమే నీవు మదిని గెల్చి ముదమునొందు పాలపొంగునే నేను కనులు కలిపి మరులు గొలువ కలవరమే నీవు శిరము తాకి తపన తీర్వ తొలగిన తెర వరమే నేను సరసపు సోయగాల తనువు గనిని నిమురుతున్న రవి శోభవు నీవు సిగ్గు దొంతరె అడ్డుపడగ హత్తుకోలేని నీడనే నేను
ప్రకృతివి నీవైతే ప్రేమికుడిని నేను బంధం క్షణమయినా అనుబంధం శాశ్వతం మన ప్రణయం మిథ్య అయినా ఆనందము తథ్యమే కదా రెప్ప వేయని సౌందర్యం తాకీ తాకని మన సంబంధం కొనసాగని జత పయనం పెనవేసిన మన సాంగత్యం చెరిగిపోయేటి మన సాన్నిహిత్యానికి పరవశించేను ప్రతి హృదయం ఎదురు పడిన ప్రతి తరుణం మనసునిండా ఆహ్లాదం
ఏమి హాసమది హృది దాసోహమన్నది ఏమి తేజమది మదిని వెలిగెను భక్తి జ్యోతి ఏమి వదనమది మోక్ష సాధనమ్ము ఏమి రూపు అది జ్ఞాన మంథానము ఏమి ఫాలమది తామస నాశము ఏమి చూపు అది ప్రీతి పాశము ఏమి కాంతి అది ధర్మ బాటపు కరదీపిము ఏమి వాత్సల్యమది కోటి జన్మల పుణ్యము ఏమి శాంతమది ఎదను ఏలునది ఏమి నయనమది పాప హరణము ఏమి చెక్కిలది ముదము చిలుకునది ఏమి నకుటమది వాసనలు అడచునది ఏమి అధరమది వ్యధను మాపునది ఏమి చుబుకమది హర్ష ద్వారము ఏమి పలుకు అది వేద సారము ఏమి నామమది ముక్తి ధామము ఏమి దివ్య మనోహర చందమది తరచి చూచిన కొరత తీరదు ఏమి భాగ్యము నాది నిన్ను కాచి కొలువగ శ్రద్ద కొలది
ఒక గర్భము పంచుకుని ఒక దారం తెంచుకుని కర్మఫలముననుసరించి తోబుట్టువులుగ మారి అనురాగం ఆలంబనగ అల్లుకొనును బంధములు
అమ్మ నాన్నల ఆత్మల పాలు సంతతి శ్వాశ నిశ్వాశలు ముద్దు మురిపెముల మురిసి ఆనంద ఝరిలొ తడిసి ప్రపంచంలో పలు దిక్కుల బతుకు తెరువుకై పయనించె
తిరిగి చూడ చిన్నతనము వంక ఎన్నెన్ని స్మృతులో ఎనలేని మోదములో అమ్మ పెట్టు ఆవకాయ ముద్దకై పోటీ నాన్న చెప్పు చిట్టి కథలకేదీ సాటి అమ్మ ఒడిని పంచుకొనగ సాగేటి పంతం నాన్న తెచ్చు కొత్త బుక్కుకై ఎదురు చూచు ఆత్రం అమ్మ కట్టి ఇచ్చు ఆ ఫలహారమెంత మధురం నాన్న స్కూటరెక్కి పాఠశాలకెళ్ళుటెంత గర్వం అలసిన తనువుకు అమ్మ స్పర్శ కమ్మదనం నేనున్నాననె నాన్న పలుకు ఒక బలం అమ్మ తోటి పెళ్లి పేరంటాళ్ళకెళ్ళుటకెంత ఆరాటం నాన్న తోటి క్లాసు బుక్కుల అట్టలేయుటెంత ఉల్లాసం
దీపావళి టపాసులు దాచుకొనెడు కయ్యం కలిసిమెలిసి పాలవెల్లి కట్టుకున్న వైనం వీక్షించిన మేటి సినిమాలు మేలుకొని నిద్ర కాచిన రాత్రులు బ్యాటింగుకై తగాదాలు అమ్మకి చేసిన ఫిర్యాదులు హోటల్లో భోజనాలు హాయిగా నవ్విన క్షణాలు వేడుకైన రైలు ప్రయాణాలు సుందర విహారాల చిత్రాలు చిలిపి కలహాల సందర్భాలు కొసరి కొసరి వడ్డించిన పదార్థాలు కొత్త కారు సంబరాలు ఎగ్జిబిషన్ తిరగడాలు మిరప బజ్జి కారాలు కొత్త సరుకు కొనుగోళ్ళు వీడుకోలు కన్నీళ్ళు రాసుకున్న ఉత్తరాలు ఫోను కొరకు పడిగాపులు రాక కొరకు ఎదురుచూపులు
ఎన్ని కాలాలు మారినా కొత్త బంధాలు కలిసినా చెదిరిపోవు ఆ తీపి గురుతులు కరిగిపోవు మధురమైన జ్ఞాపకాలు ఉప్పొంగగ ఉత్సాహం సాగిపోవు మాటల ప్రవాహం కలుసుకున్న ప్రతిసారి సజీవమౌ అంతేలేని సరదాలు దాచుకొనగ మది చాటున పదిలంగా ప్రియమైన సంగతులు
మేరు నగము ఢీకొన మేఘమునకెంత ముచ్చట కురియగానె భారమంత సాగిపోవు తేలికగా ఓదార్చు ఒడిని చేర శిరమునకెంత సాంత్వన మనసు పడిన ఆర్తమె కన్నీరుగ మారగా సృష్టికి ప్రతిసృష్టి చేయ తల్లి పడే వేదన ముద్దులొలుకు పసి పాపల మోముకాంచి మురియగ కడలి చేర బిర బిరా నదులకెంత యాతన కలిసిపోగ ఉనికి మరచి గమ్యంనే చేరగా క్రుంగు మదికి రెక్క చాచు పక్షి ఎంత ప్రేరణ తరచి చూడ తరుణములే నింగి నేల హద్దుగా తనివితీర నాట్యమాడ మువ్వకెంత తపన నవ రస తాళ భంగిమలే పలికించగా పరుల మేలు మదిని తలచె ప్రార్థనెంత కమ్మన భేదభావ రహిత భవితవ్యం బాసటగ మగువ కురులు చేరగ మల్లెపూలకెంత వేడుక పరవశించు ప్రాణనాథ మనసునెంచ బిడియంగా గుండె దాటి బయట పడగ తలపులకెంత ఆత్రమొ పంచుకొనగ ప్రేమతీర వలపులన్ని తియ్యగా ధరణి చెరను వీడి పెరుగ పైరుకెంత పంతమొ బ్రతుకు కోరె బాటసారి ఆకలినే తీర్చగ వేచి చూడ ఆ క్షణమునకై కుసుమాలకెంత సహనమొ ఈశుని పాదాల చెంత మోక్షమునే పొందగా పదములగా మారగ అక్షరాలకెంత ఆశనో ఆలపించ ఆలయాన భక్తి రాగ కీర్తనగా ఊపిరిగా మారాలని గాలికెంత తపన వేణు గానమై మధురముగా అధరమునే తాకగా భక్తి మీర భజన చేయు భక్తుడెంత ధన్యమో మదియంతా భగవంతుని నామ స్మరణ నిండగా ఉలి చాటున మలవగా రాయి దెంత పుణ్యమో ప్రాణ కోటి అర్చించగ అమ్మవారి రూపుగా/ప్రతిమగా పాపులని భరియించగా పుడమితల్లికెంత కరుణనో ప్రకృతి కాంతని పరిరక్షించగ పడుగు అడుగులకాసరగ కలము తాకి కాగితాన వ్రాల కవితకెంత కాంక్షయో గళం కదిపి జనం మెచ్చ రసానుభూతినే పొందగా
ఊయలూగు పిల్లపాపల హితము తలచి భారమన్న తలపు మరచి చేజారనీక ఒడిసి పట్టి వారి ముఖమునందు వెలుగు చూడ సంతసమున తేలియాడు
చేయి పట్టి మెడలు వంచి గాయపరచ నెపమెన్నక ఆకలన్నవాని మనసెరిగి తనలో చిరు పాలుని పంచగ అమ్మతనంలోని కమ్మతనం అనుభవించి ఓలలాడు
తన పంచన చేరువాని బడలిక తీర్చనెంచి కోరుకోగ సౌఖ్యం తన మేనునే కోసి ఇచ్చి నాన్నతనంలోని గొప్పతనం చవిచూడగ ఉల్లాసమున ఊగులాడు
పండుగైన వేడుకైన అందమైన ఆనందమైన భగవంతుని అలంకారమైన సుఖమైనా దుఃఖమైన గుడ్డివాని ఊతమైన ప్రతి శాఖకి ఆలవాలమైన మహీజమును మనుజులం కానలేము మేలుకోము శ్రద్ధ అనే ధ్యాస రాదు పోషణనే బాస లేదు
ముఖము వాడ మెడలు వంగ ధరణి ఒడిని సేద తీర కనులు వాలి తరువు ఒరగ పలువురు చేరి పరిపరి విధములు పొగడె పంచ ప్రాణములు పైకెగరగ
ఉన్నప్పుడు విలువ లేదు ఉనికి ఘనత తెలుసుకోరు పాపమనె సంగతి కనరు పోయాక మరచిపోరు మాను మనిషి ఒకటే కదా ఒకే పెట్టెలో ప్రయాణించు ఒకే గమ్యం చేరుకునే రెండు జీవితాలు
అలసిన మేను సేద తీరే తరుణం ఆవిష్కరించును ఎల్లలు లేని ఎన్నడు యోచించని కొత్త ప్రపంచం వివరము చూడ మొదలవును అంచులు కానని ఆశల స్వప్న సోపానం గమ్యం ఎరుగని మనసు ప్రయాణం రంగులు కాంచని కొత్త స్వరూపం రెక్కలు విప్పిన ఇచ్చముల సమాహారం అంతే లేని కోరికల సమూహం దాచుకున్న తలపుల సారం ఒళ్ళు తెలియని వింత మైకం కను రెప్పల చాటున దాగిన శోకం మదినేలే ముచ్చటల మోదం పరుచుకున్న ప్రశాంతమైన వాతావరణం అనుభుక్తులకందని నిశ్శబ్ద ఏకాంతం అభూత కల్పనల ఆకారం ఊహకందని అసంకల్పిత కథనం ఆకృతి కానని కట్టడం సృష్టికందని నిర్మాణం దూరం కొలవని ప్రస్థానం యాతన తెలియని శరీరం ఋతువులు రాని కాలం గమనం నేర్వని సమయం సకల జీవుల అస్తిత్వానికి అతీతం మేథకు అందని మాయా లోకం మరణానికి మరో రూపం సూక్ష్మ శరీరమనుభవించు కర్మఫలం ఆనందం ఆహ్లాదం దుఃఖం భయం క్రోధం ఉల్లాసం అనుభూతుల మధ్య ఓలలాడు అంతరాత్మను తట్టి లేపుతుంది అలారం కన్న కలను నెమరు వేసుకోగ కొత్త కలను తీర్చిదిద్దుకోగ పరుగున సాగుతుంది మరల నూతన జీవన పయనం
ఇంద్రధనసు తెల్లబోయెను పరుచుకున్న రంగులు కాంచి సువాసనలు సిగ్గు పడెను పరిమళాల విధము కని షడ్రుచులే చిన్నబోయెను పలు రకముల విశేషములు చూసి అంతులేని ఆకాశం విస్తుబోయె ధరణి మేని ఆభరణమువలె నిలిచిన వృక్షరాజములను వీక్షించి
ఊయలూగు పిల్లపాపల హితము తలచి భారమన్న తలపు మరచి చేజారనీక ఒడిసి పట్టి వారి ముఖమునందు వెలుగు చూడ సంతసమున తేలియాడు
చేయి పట్టి మెడలు వంచి గాయపరచ నెపమెన్నక ఆకలన్నవాని మనసెరిగి తనలో చిరు పాలుని పంచగ అమ్మతనంలోని కమ్మతనం అనుభవించి ఓలలాడు
తన పంచన చేరువాని బడలిక తీర్చనెంచి కోరుకోగ సౌఖ్యం తన మేనునే కోసి ఇచ్చి నాన్నతనంలోని గొప్పతనం చవిచూడగ ఉల్లాసమున ఊగులాడు
పండుగైన వేడుకైన అందమైన ఆనందమైన భగవంతుని అలంకారమైన సుఖమైనా దుఃఖమైన గుడ్డివాని ఊతమైన ప్రతి శాఖకి ఆలవాలమైన మహీజమును మనుజులం కానలేము మేలుకోము శ్రద్ధ అనే ధ్యాస రాదు పోషణనే బాస లేదు
ముఖము వాడ మెడలు వంగ ధరణి ఒడిని సేద తీర కనులు వాలి తరువు ఒరగ పలువురు చేరి పరిపరి విధములు పొగడె పంచ ప్రాణములు పైకెగరగ
ఉన్నప్పుడు విలువ లేదు ఉనికి ఘనత తెలుసుకోరు పాపమనె సంగతి కనరు పోయాక మరచిపోరు మాను మనిషి ఒకటే కదా ఒకే పెట్టెలో ప్రయాణించు ఒకే గమ్యం చేరుకునే రెండు జీవితాలు
రావణుడు పరుషజాలమాడ సీత ధరియించిన మౌనం ఒక వేదన దుశ్శాసన చెరబట్టగ శిరసు వంచి కురుసభనేలిన మౌనం ద్రౌపదియొక్క రోదనం పితరుల ఆన మీరక రాముడు వహించిన మౌనం ఒక ఆదర్శం శిశుపాలుని నూరు తప్పులెన్న వాసుదేవుడు దాల్చిన మౌనం ఒక ప్రాణం పుత్ర ప్రీతి కన్నుగప్ప అశక్తుడైన ధృతరాష్ట్రుడి మౌనం ఒక సమరం శ్రవణ కుమారుడి ఆక్రందన వెనుక దశరధుని అసహాయ మౌనం ఒక శాపం
పతి మాటను తల ఎత్తక నడుచుకున్న సతి మౌనం ఒక బిడియం ఆనందబాష్పాల హత్తుకొనగ మనసుల మధ్య సాగే మౌనం ఒక అనురాగం భుజము తట్టి ఓదార్పు పంచగ అశ్రునయనాల మౌనం ఒక స్నేహం కీర్తి శిఖరాల అందుకొనగ ఎదనిండిన మౌనం ఒక అభిమానం ఈశ్వరునారాధించ దాసుని అంతరంగమందునున్న మౌనం ఒక ధ్యానం ప్రకృతి కాంచి పరవశించ చిత్రకారుని హృదినాక్రమించిన మౌనం ఒక ఆరాధనం మధువు గ్రోల దరిచేరిన తేనీగను కావ సుమమునావహించిన మౌనం ఒక ఆనందం
అన్యాయము కని కసరలేని పెదవి చాటు మౌనం ఒక పాపం అధర్మాన్ని ప్రశ్నించగ గళం వీడిన మౌనం ఒక ఆవేశం దొరతనమును నిగ్గదీయ చేతకాని దమ్ము లేని ప్రజల మౌనం ఒక అవమానం
ముదము కూర్చగ మౌనమాడుట మేటి కదరా మిత్రమా మేలు చేయగ మౌనమన్నది విలువ చేయును మాటకన్నను
నీతి విడవగ ప్రాణమొప్పక శీలమన్నది గతి తప్పి మెలుగగ మౌనమన్నది కారాదు మాత్రమొక మాట మౌనమన్నది కాజాలదు సంఘానికొక గరిమ
భాషకందని భావాల సంగమం నవరసాల సారం ఈ మౌనం కాలమెరుగదు ఖ్యాతి గాంచదు హితమునెంచగ నడుచుకొనుటయె మానవుల యొక్క ధర్మం లోపమెన్నగ గీత దాటుట సమాజం యొక్క కర్తవ్యం
మబ్బున మెరుపునై ఒక క్షణము మెరవాలని ఉంది కోటి తారలై మరుక్షణము ప్రజ్వలించాలని ఉంది ఎండమావినై ఒక క్షణము భ్రమ కలిగించాలని ఉంది శ్రావణపు చినుకునై మరుక్షణము తడిసిపోవాలని ఉంది పెద్ద ఉరుమునై ఒకక్షణము గర్జించాలని ఉంది ప్రియ వరమునై మరుక్షణము దీవించాలని ఉంది సూటి శరమునై ఒకక్షణము ఛేదించాలని ఉంది అభయ కరమునై మరుక్షణము రక్షించాలని ఉంది సుడి గాలినై ఒక క్షణము చుట్టెయ్యాలని ఉంది గట్టి మాంజనై మరుక్షణము పట్టుకోవాలని ఉంది నల్లని మబ్బునై ఒక క్షణము కమ్మెయ్యాలని ఉంది తెల్లని కాంతినై మరు క్షణము వెన్నెల పంచాలని ఉంది కారు చిచ్చునై ఒక క్షణము దహియించాలని ఉంది చల్లని మంచునై మరుక్షణము కరిగించాలని ఉంది చేనుకు పక్షినై ఒక క్షణము త్రుంచివేయాలని ఉంది పైరుకి ఎరువునై మరుక్షణము పైకి ఎదగాలని ఉంది పోటెత్తిన కెరటమై ఒక క్షణము ముంచెయ్యాలని ఉంది పారే నీరునై మరుక్షణము ప్రాణమవ్వాలని ఉంది కడలి తుఫానునై ఒక క్షణము కల్లోలపరచాలని ఉంది తెరిచిన తెరచాపనై మరుక్షణము తీరానికి చేర్చాలని ఉంది రెక్క విప్పిన పిట్టనై ఒక క్షణము నింగి తాకాలని ఉంది పసి పాపనై మరు క్షణము అమ్మ ఒడిని చేరాలని ఉంది మహా వృక్షమై ఒక క్షణము విస్తరించాలని ఉంది నాన్న ఎదను చేరి మరుక్షణము నిదురించాలని ఉంది ప్రచండ కోపమై ఒక క్షణము కలిచివేయాలని ఉంది గాయపడిన మనసుకే మరు క్షణము మందుగా మారాలని ఉంది పొగిలే దుఃఖమై ఒక క్షణము అలసిపోవాలని ఉంది పెదవిపై చిరు నవ్వునై మరు క్షణము మురిసి పోవాలని ఉంది ఉబికే కోరికనై ఒక క్షణము ఎగసి పోవాలని ఉంది పాలమీద పొంగులా మరుక్షణము చల్లారాలని ఉంది విరిసే ఊహనై ఒక క్షణము తేలిపోవాలని ఉంది రసానుభూతినై మరుక్షణము మిగిలిపోవాలని ఉంది తీరని బాధనై ఒక క్షణము గుండె పిండాలని ఉంది వెచ్చని ప్రేమనై మరు క్షణము ఓదార్చాలని ఉంది తెలియని భావనై ఒక క్షణము యుద్ధం చేయాలని ఉంది అలవికాని ఆనందమై మరుక్షణము సేద తీరాలని ఉంది తుంటరి తుమ్మెదనై ఒక క్షణము తేనె గ్రోలాలని ఉంది పచ్చని కాడనై మరుక్షణము చేయూతనివ్వాలని ఉంది తెగిన గాలిపటమునై ఒక క్షణము అలజడి రేపాలని ఉంది తెల్లవారు ప్రకృతిలా మరుక్షణము నిలిచిపోవాలని ఉంది జారే జలపాతమై ఒక క్షణము ఢీకొట్టాలని ఉంది అచల ఓర్పునై మరుక్షణము సహియించాలని ఉంది అమాస చంద్రుడిలా ఒక క్షణము సమసి పోవాలని ఉంది చైత్రమాసపు చిగురునై మరుక్షణము పూత పూయాలని ఉంది పొలయు వాసనై ఒక క్షణము వ్యాపించాలని ఉంది మల్లెల సుగంధమై మరుక్షణము పరిమళించాలని ఉంది
కంటి పాపనై ప్రతి క్షణము కదలాలని ఉంది గుడి దీపమై అనుక్షణము వెలగాలనిఉంది
ఊపిరాడకుంటె కాని గాలి విలువ తెలియదు చీకటావహిస్తె కాని చూపు విలువ తెలియదు గుండె పగిలితే కాని మనసు విలువ తెలియదు ఒంటరయితె కాని తోడు విలువ తెలియదు గతం తవ్వుకుంటె కాని కాలం విలువ తెలియదు ఓడిపోతెనె కాని ఆలింగనం విలువ తెలియదు గొంతెండితె కాని వాన విలువ తెలియదు కడుపు మాడితే కాని రైతు విలువ తెలియదు దూరమైతె కాని ప్రేమ విలువ తెలియదు కష్టమెదురైతె కాని స్నేహం విలువ తెలియదు కొలిమి మంట తాకితె కాని పసిడి కాంతి తెలియదు ప్రశంశించె మనసుంటే కాని కళల విలువ తెలియదు ఊత కర్ర చేత పడితె కాని సేవ విలువ తెలియదు ఆత్మీయుల చిరునవ్వు కంటే కాని తృప్తి విలువ తెలియదు
మునిగి తేలిననాడే లోతు విలువ తెలుస్తుంది అవకాశం కోల్పోయిననాడే నిరాశ విలువ తెలుస్తుంది గెలుపు చూసిననాడే పడిన శ్రమ విలువ తెలుస్తుంది వ్యక్తపరచలేని నాడే మాట విలువ తెలుస్తుంది భంగపడిననాడే తప్పు విలువ తెలుస్తుంది పరిపూర్ణత సిద్ధించిన నాడే సాధన విలువ తెలుస్తుంది కోల్పోయినది దక్కిన నాడే సంతోషము విలువ తెలుస్తుంది తృటిలో గమ్యం చేజారిననాడే సమయం విలువ తెలుస్తుంది ఎదురుదెబ్బ తగిలిన నాడే మంచితనం విలువ తెలుస్తుంది దొడ్డ శిష్యుడున్న నాడె గురువు విలువ తెలుస్తుంది భాధ పడిన క్షణంనాడే బ్రతుకు విలువ తెలుస్తుంది అదరణ కరువైన నాడే బంధం విలువ తెలుస్తుంది నిలువ నీడ లేనినాడే సాయం విలువ తెలుస్తుంది ఏకాకిగ నడిచిన నాడే దూరం విలువ తెలుస్తుంది
విలువ తెలిసి నడుచుకొనుటయె జీవన పరమార్థం జన్మ విలువ తెలుసుకోగ కర్మఫలము తరుగుతుంది
in search of truth 