నీవే శరణమని నమ్మితి
నీవే మము బ్రోవు మొక రీతి
నీవే శరణమని నమ్మితి
ఈ ఇల లోన నీకెవరు సాటి
నా హృదయమున నీవె ఘనపాటి
నీవే శరణమని నమ్మితి Continue reading
Blissful journeys
నీవే శరణమని నమ్మితి
నీవే మము బ్రోవు మొక రీతి
నీవే శరణమని నమ్మితి
ఈ ఇల లోన నీకెవరు సాటి
నా హృదయమున నీవె ఘనపాటి
నీవే శరణమని నమ్మితి Continue reading
1. Data matures like wine, applications like fish.
2. If you torture the data long enough, it will confess.
3.There is a magic in graphs. The profile of a curve reveals in a flash a Continue reading
Concept of Gender
It was interesting to note that perhaps gender was the only most natural and visible categorization that exists in almost all the species with the exception of certain unicellular and other asexual organisms. Continue reading
Over the past three decades we have seen different aspects of this elusive intelligence — neural networks, adaptive learning, fuzzy logic, expert systems, machine learning, deep learning, computer vision, pattern recognition, speech and speaker recognition etc etc. Continue reading “Artificial Intelligence”
When chips are down, don’t you frown !
For life is more than that crown !!
Life is a cycle, ain’t gonna end so soon !
May i wish your dreams come alive soon !!
You will reap benefits of what you sown !
Cheer up, that crown will soon be your own !!
Change is the only Constant
Evolution is constant. Perhaps we overestimate technology and human actions without realizing that nature has a way of neutralizing. Continue reading
కన్న తల్లి స్పర్శకి పరిచయమనేదవసరమా
కురుస్తున్న మేఘానికి ఛత్రమొకటి అవసరమా
వెలుగుతున్న సూర్యునికి దీపమొకటి అవసరమా
కదులుతున్న కాలానికి యుగములతో అవసరమా
పచ్చటి బయలున్న పుడమికి ఆఛ్ఛాదనమవసరమా
చక్కనైన చంద్రునిలో మచ్చలెతుకుటవసరమా
హరి కాంచను, హృదయానికి హద్దులెన్న అవసరమా
వేడుకొన హరుని కష్టసుఖాలనేవవసరమా
భజియించగ భగవంతు సంకీర్తనలే అవసరమా
నీ మదినే నివేదించ నైవేద్యం అవసరమా
లోతెరుగని కడలికి తీరమొకటి అవసరమా
మిణుకుమన్న తారల దూరమెన్న అవసరమా
మెచ్చుకోలు వ్యక్తపరచ భాష ఒకటి అవసరమా
మధువులొలుకు నాదానికి భావమొకటి అవసరమా
స్వచ్ఛమైన క్షీరానికి గోవునెన్న అవసరమా
అల్లుకున్న బంధాలకు హెచ్చుతగ్గులవసరమా
తరచి తరచి మనసులలో మలినమెన్న అవసరమా
సాయమడుగు చేతి, కులమతములెన్న అవసరమా
ద్రవ్యానికి పేద గొప్ప భేదములెన్న అవసరమా
మనుషులంత ఒక్కటైతె సరిహద్ధులన్నవవసరమా
మతమన్న మత్తు వదిలి
కులమన్న మన్ను కడిగి
ధరణి మోము ముదమొందగ
మనుగడ సాగించుట అవసరమే అవసరమే
సోది చెబుతానమ్మ సోది చెబుతాను
ఉన్నదున్నట్టు దుఃఖమొచ్చేటట్టు
మార్చి ముందరంట మరపురాని కాలమంట
వారానికో సినిమా అంట పక్షానికో పార్టీ అంట
మనసయితె మాళ్ళకెళ్ళెనంట
బోరు కొడితె బార్లకెళ్ళెనంట
అబ్బబ్బ ఏమి జీవితమంట
ఎల్లలు లేని ప్రయాణమంట
అలా జాలీగా సాగిపోతున్న జీవితంలో
ఉన్నట్టుండి ఊడిపడిందమ్మ
ఊహించని ఉల్కాపాతమమ్మ
కరోనా అంట దాని నామధేయమమ్మ
మనిషి బతుకమ్మ ఎగుడు దిగుడాయెనమ్మ
మూతులకు మాస్కులేసెనమ్మ
కడిగి కడిగి కరములు కట్టెలాయెనమ్మ
కాలికి చెప్పు కరిచిపెట్టెనమ్మ
ఇంటికి తాళము మరిచెపోయెనమ్మ
మగని చేతికి మాపు వచ్చెనోయమ్మ
లోకమంత చూపి పొంగిపోయెనమ్మ
పాంటులేమో షార్టులాయెనమ్మ
మీటింగులలో కూరలేరుడాయెనమ్మ
పిల్లగాండ్ల పంతాలు పెరిగి పోయెనమ్మ
బక్కచిక్కి ఇల్లాలు బెదిరిపోయెనమ్మ
సరుకులు తెచ్చుకొనుడు గగనమాయెనమ్మ
స్మార్ట్ యాపులే సక్కని మార్గమాయెనమ్మ
బంథుమిత్రుల రాక ఆగిపోయెనమ్మ
సెల్లు ఫోనులో సొల్లు, గంటలాయెనమ్మ
జూములోన జనాల జాతరాయెనమ్మ
పసి కూనలకు ఆన్లైను క్లాసులాయెనమ్మ
ఇక చెప్పోచ్చేదేంటంటే
కాలం వెనకడుగు వేసెనంట
పెద్దల మాట వేదమాయెనంట
పాత పద్ధతులే పానమాయెనంట
దూరమున్న మనసులు దగ్గరాయెనంట
సోది చెబుతానమ్మ సోది చెబుతాను
వ్యక్తపరుచు నేస్తమా
నీ గొంతునున్న భావన
అక్షరాలు మరువక
చక్షితాలు మెరవగా
బిడియాన్నే విడువగా
లోకానికె బెదరక
కన్న కలల సాక్షిగా
కాలాన్నే మరువగా
దాచుకున్న ఆర్తిని
దోచుకున్న మనసుని
నిద్ర లేని రాత్రులని
కూడు తినని పొద్దుల్ని
తెలివి లేని తనువుని
చెప్పలేని భాధని
మాట రాని మౌనాన్ని
పట్టలేని ప్రాయాన్ని
అదుపు లేని ఆశల్ని
గుండెలోతు గోసల్ని
తాళలేని తాపాన్ని
చూపలేని దైన్యాన్ని
ఆపలేని ఆవేశాన్ని
కానరాని కోపాన్ని
పెంచుకున్న ప్రేమని
తెంచలేని తలపుని
తొలకరి జడి వానలా
ఆకు మీద చినుకులా
వీచిన చిరు గాలిలా
విరబూసిన వెన్నెలలా
మగువ మేని సొగసులా
మెడనున్న ముత్యంలా
పసిపాపడి చూపులా
పాలనురగ నవ్వులా
పరుచుకున్న కాంతిలా
పట్టలేని పరువంలా
హత్తుకున్న హృదయంలా
హద్దేలేని మిన్నులా
మరువలేని మైత్రిలా
మరపు రాని జ్ఞాపకంలా
హాయిగా
తేనెలొలుకు మాటలా
మరిచిపోని పాటలా
మల్లెపూల తెలుపులా
తీరుతున్న కోరికలా
వ్యక్తపరుచు నేస్తమా
నీ గొంతునున్న భావన
వానా వానా వల్లప్ప
మా హైదరబాదు గ్రేటప్పా
నల్లా నాలాల్ లేవప్పా
నదులూ చెరువులె ముద్దప్పా
నయగార గొప్పేందప్పా
మాకంతకుమించిన ఫ్లో అప్పా
డ్రైనుకు మూతలు లేవప్పా
మునిగిన శాల్తీ గోలప్పా
కారులు బైకులు వద్దప్పా
పడవలు గొడుగులు మేలప్పా
దైర్యంగడుగు వెయ్యప్పా
దేవుడె నీకు దిక్కప్పా
రస్తాలెతుకుట వేస్టప్పా
నీ కిస్మతె నీకు ఉందప్పా
ఆశే చావని జీవప్పా
అలుపెరుగక ఓటు వెయ్యప్పా
జననం మరణం మధ్య మనిషి జీవితం
పరుగులు పెడుతుంది అనుకుని శాశ్వతం
ప్రేమ ద్వేషం మధ్య మనిషి జీవనం
పడదు అడుగు ముందుకు త్వరితం
ఆస్వాదించాలి ఆది అంతం మధ్య ప్రయాణం
ఆనందించాలి అనుబంధాల మధ్య ప్రణయం
ఆ ప్రయాణం నుదుటి రాతలో
ఈ ప్రణయం మన చేతిలో
ఆ దూరాన్ని కానలేము
ఈ దూరాన్ని దాటలేము
అశాశ్వతమైన జీవితములో
ఈ జన్మకు పెనవేసుకున్న బంధాలివి
కడవరకు కాకపోయినా
కలిసి నడిచేవరకయినా
మౌనాలని మాని
కోపాలని దాటి
పంతాలని వీడి
పయనిద్దాం హాయిగా
ఎద నిండ నింపుకుని ఎలుగెత్తి పిలువగా
ఏడు కొండల మీద ఎంకన్ననార్తిగా
కనుల ముందరె కాంచగ
అభయ హస్తములతోడుగ
కలవరపడుతున్నది మది కొండనెక్కగ
కరుణనిండిన నేత్రములను కావగ
ఆనతినియ్యవయ జాగును చేయక
హోరెత్తు నీ నామ సంకీర్తనముల
తరియింతును నీ మంగళ పదముల
కరుణించుము నను వేగిరముగ
ఇక వేచి చూడ నా వల్ల కాదయా
గోవిందా గోవింద
కేరింతల కలరవముల కనుమరుగాయె బాధ
బేలతనపు చూపుల కని మరిచిపోయె వ్యధ
వాడే తన లోకమై కోరి’కల’ రూపమై
బొమ్మయై ఆట బొమ్మయై
అలసట విడచెను కాలమె మరచెను
ముద్ధు మురిపెముల మునిగెను మనసు
హద్ధులెరుగక మెలిగెను తనువు
మది మురిసెను ముదమున తడిసెను
కాలచక్రము గిర్రున తిరిగెను
జవములు సడలెను చూపులు కరిగెను
నడుములు వంగెను వినికిడి తరిగెను
నడిపించిన చేతిలొ మరల
బొమ్మనై ఆట బొమ్మనై
మది మురిసెను ముదమున తడిసెను
పచ్చని పరువాల ఆకు నీవు
ముత్యపు తళుకుల చినుకును నేను
పసిడి కాంతులీను సూర్యోదయం నీవు
ప్రకృతిని మేల్గాంచు చల్లని పొగమంచుని నేను
ఉరుకుల పరుగుల కడలి కెరటమే నీవు
తీరం చేరగ పరిచిన తెల్లని నురగనే నేను
గగనపు నుదుటన మెరిసే సూర్యబింబమే నీవు
దృష్టి తగలనీయనంటు కౌగిట నిను దాచిన నీలి మబ్బని నేను
చిరుగాలుల తహతహకు సన్నగ వణికిన మేనువే నీవు
హాయినిచ్చి వెతను తీర్చ తాకిన నులి వెచ్చని కిరణమే నేను
మోము కళను చిందించగ మురిసి కులికిన అద్దమే నీవు
తనివితీర సొగసు కనగ పరవశించిన ప్రతిబింబం నేను
తళుకు బెళుకు చలనముల పారాడే జలమువే నీవు
నిను తాకగనే పులకరించు నీటిబుడగనే నేను
స్వచ్ఛమైన మనసు నిండిన క్షీరమే నీవు
మదిని గెల్చి ముదమునొందు పాలపొంగునే నేను
కనులు కలిపి మరులు గొలువ కలవరమే నీవు
శిరము తాకి తపన తీర్వ తొలగిన తెర వరమే నేను
సరసపు సోయగాల తనువు గనిని నిమురుతున్న రవి శోభవు నీవు
సిగ్గు దొంతరె అడ్డుపడగ హత్తుకోలేని నీడనే నేను
ప్రకృతివి నీవైతే
ప్రేమికుడిని నేను
బంధం క్షణమయినా
అనుబంధం శాశ్వతం
మన ప్రణయం మిథ్య అయినా
ఆనందము తథ్యమే కదా
రెప్ప వేయని సౌందర్యం
తాకీ తాకని మన సంబంధం
కొనసాగని జత పయనం
పెనవేసిన మన సాంగత్యం
చెరిగిపోయేటి మన సాన్నిహిత్యానికి
పరవశించేను ప్రతి హృదయం
ఎదురు పడిన ప్రతి తరుణం
మనసునిండా ఆహ్లాదం
ఏమి హాసమది హృది దాసోహమన్నది
ఏమి తేజమది మదిని వెలిగెను భక్తి జ్యోతి
ఏమి వదనమది మోక్ష సాధనమ్ము
ఏమి రూపు అది జ్ఞాన మంథానము
ఏమి ఫాలమది తామస నాశము
ఏమి చూపు అది ప్రీతి పాశము
ఏమి కాంతి అది ధర్మ బాటపు కరదీపిము
ఏమి వాత్సల్యమది కోటి జన్మల పుణ్యము
ఏమి శాంతమది ఎదను ఏలునది
ఏమి నయనమది పాప హరణము
ఏమి చెక్కిలది ముదము చిలుకునది
ఏమి నకుటమది వాసనలు అడచునది
ఏమి అధరమది వ్యధను మాపునది
ఏమి చుబుకమది హర్ష ద్వారము
ఏమి పలుకు అది వేద సారము
ఏమి నామమది ముక్తి ధామము
ఏమి దివ్య మనోహర చందమది
తరచి చూచిన కొరత తీరదు
ఏమి భాగ్యము నాది
నిన్ను కాచి కొలువగ శ్రద్ద కొలది
ఒక గర్భము పంచుకుని
ఒక దారం తెంచుకుని
కర్మఫలముననుసరించి
తోబుట్టువులుగ మారి
అనురాగం ఆలంబనగ
అల్లుకొనును బంధములు
అమ్మ నాన్నల ఆత్మల పాలు
సంతతి శ్వాశ నిశ్వాశలు
ముద్దు మురిపెముల మురిసి
ఆనంద ఝరిలొ తడిసి
ప్రపంచంలో పలు దిక్కుల
బతుకు తెరువుకై పయనించె
తిరిగి చూడ చిన్నతనము వంక
ఎన్నెన్ని స్మృతులో ఎనలేని మోదములో
అమ్మ పెట్టు ఆవకాయ ముద్దకై పోటీ
నాన్న చెప్పు చిట్టి కథలకేదీ సాటి
అమ్మ ఒడిని పంచుకొనగ సాగేటి పంతం
నాన్న తెచ్చు కొత్త బుక్కుకై ఎదురు చూచు ఆత్రం
అమ్మ కట్టి ఇచ్చు ఆ ఫలహారమెంత మధురం
నాన్న స్కూటరెక్కి పాఠశాలకెళ్ళుటెంత గర్వం
అలసిన తనువుకు అమ్మ స్పర్శ కమ్మదనం
నేనున్నాననె నాన్న పలుకు ఒక బలం
అమ్మ తోటి పెళ్లి పేరంటాళ్ళకెళ్ళుటకెంత ఆరాటం
నాన్న తోటి క్లాసు బుక్కుల అట్టలేయుటెంత ఉల్లాసం
దీపావళి టపాసులు దాచుకొనెడు కయ్యం
కలిసిమెలిసి పాలవెల్లి కట్టుకున్న వైనం
వీక్షించిన మేటి సినిమాలు
మేలుకొని నిద్ర కాచిన రాత్రులు
బ్యాటింగుకై తగాదాలు
అమ్మకి చేసిన ఫిర్యాదులు
హోటల్లో భోజనాలు
హాయిగా నవ్విన క్షణాలు
వేడుకైన రైలు ప్రయాణాలు
సుందర విహారాల చిత్రాలు
చిలిపి కలహాల సందర్భాలు
కొసరి కొసరి వడ్డించిన పదార్థాలు
కొత్త కారు సంబరాలు
ఎగ్జిబిషన్ తిరగడాలు
మిరప బజ్జి కారాలు
కొత్త సరుకు కొనుగోళ్ళు
వీడుకోలు కన్నీళ్ళు
రాసుకున్న ఉత్తరాలు
ఫోను కొరకు పడిగాపులు
రాక కొరకు ఎదురుచూపులు
ఎన్ని కాలాలు మారినా
కొత్త బంధాలు కలిసినా
చెదిరిపోవు ఆ తీపి గురుతులు
కరిగిపోవు మధురమైన జ్ఞాపకాలు
ఉప్పొంగగ ఉత్సాహం
సాగిపోవు మాటల ప్రవాహం
కలుసుకున్న ప్రతిసారి సజీవమౌ
అంతేలేని సరదాలు
దాచుకొనగ మది చాటున
పదిలంగా ప్రియమైన సంగతులు
మేరు నగము ఢీకొన మేఘమునకెంత ముచ్చట
కురియగానె భారమంత సాగిపోవు తేలికగా
ఓదార్చు ఒడిని చేర శిరమునకెంత సాంత్వన
మనసు పడిన ఆర్తమె కన్నీరుగ మారగా
సృష్టికి ప్రతిసృష్టి చేయ తల్లి పడే వేదన
ముద్దులొలుకు పసి పాపల మోముకాంచి మురియగ
కడలి చేర బిర బిరా నదులకెంత యాతన
కలిసిపోగ ఉనికి మరచి గమ్యంనే చేరగా
క్రుంగు మదికి రెక్క చాచు పక్షి ఎంత ప్రేరణ
తరచి చూడ తరుణములే నింగి నేల హద్దుగా
తనివితీర నాట్యమాడ మువ్వకెంత తపన
నవ రస తాళ భంగిమలే పలికించగా
పరుల మేలు మదిని తలచె ప్రార్థనెంత కమ్మన
భేదభావ రహిత భవితవ్యం బాసటగ
మగువ కురులు చేరగ మల్లెపూలకెంత వేడుక
పరవశించు ప్రాణనాథ మనసునెంచ బిడియంగా
గుండె దాటి బయట పడగ తలపులకెంత ఆత్రమొ
పంచుకొనగ ప్రేమతీర వలపులన్ని తియ్యగా
ధరణి చెరను వీడి పెరుగ పైరుకెంత పంతమొ
బ్రతుకు కోరె బాటసారి ఆకలినే తీర్చగ
వేచి చూడ ఆ క్షణమునకై కుసుమాలకెంత సహనమొ
ఈశుని పాదాల చెంత మోక్షమునే పొందగా
పదములగా మారగ అక్షరాలకెంత ఆశనో
ఆలపించ ఆలయాన భక్తి రాగ కీర్తనగా
ఊపిరిగా మారాలని గాలికెంత తపన
వేణు గానమై మధురముగా అధరమునే తాకగా
భక్తి మీర భజన చేయు భక్తుడెంత ధన్యమో
మదియంతా భగవంతుని నామ స్మరణ నిండగా
ఉలి చాటున మలవగా రాయి దెంత పుణ్యమో
ప్రాణ కోటి అర్చించగ అమ్మవారి రూపుగా/ప్రతిమగా
పాపులని భరియించగా పుడమితల్లికెంత కరుణనో
ప్రకృతి కాంతని పరిరక్షించగ పడుగు అడుగులకాసరగ
కలము తాకి కాగితాన వ్రాల కవితకెంత కాంక్షయో
గళం కదిపి జనం మెచ్చ రసానుభూతినే పొందగా
ఊయలూగు పిల్లపాపల హితము తలచి
భారమన్న తలపు మరచి చేజారనీక ఒడిసి పట్టి
వారి ముఖమునందు వెలుగు చూడ
సంతసమున తేలియాడు
చేయి పట్టి మెడలు వంచి గాయపరచ
నెపమెన్నక ఆకలన్నవాని మనసెరిగి
తనలో చిరు పాలుని పంచగ
అమ్మతనంలోని కమ్మతనం
అనుభవించి ఓలలాడు
తన పంచన చేరువాని బడలిక తీర్చనెంచి
కోరుకోగ సౌఖ్యం తన మేనునే కోసి ఇచ్చి
నాన్నతనంలోని గొప్పతనం చవిచూడగ
ఉల్లాసమున ఊగులాడు
పండుగైన వేడుకైన
అందమైన ఆనందమైన
భగవంతుని అలంకారమైన
సుఖమైనా దుఃఖమైన
గుడ్డివాని ఊతమైన
ప్రతి శాఖకి ఆలవాలమైన
మహీజమును మనుజులం
కానలేము మేలుకోము
శ్రద్ధ అనే ధ్యాస రాదు
పోషణనే బాస లేదు
ముఖము వాడ మెడలు వంగ
ధరణి ఒడిని సేద తీర
కనులు వాలి తరువు ఒరగ
పలువురు చేరి పరిపరి విధములు పొగడె
పంచ ప్రాణములు పైకెగరగ
ఉన్నప్పుడు విలువ లేదు
ఉనికి ఘనత తెలుసుకోరు
పాపమనె సంగతి కనరు
పోయాక మరచిపోరు
మాను మనిషి ఒకటే కదా
ఒకే పెట్టెలో ప్రయాణించు
ఒకే గమ్యం చేరుకునే
రెండు జీవితాలు
అలసిన మేను సేద తీరే తరుణం
ఆవిష్కరించును ఎల్లలు లేని
ఎన్నడు యోచించని కొత్త ప్రపంచం
వివరము చూడ మొదలవును
అంచులు కానని ఆశల స్వప్న సోపానం
గమ్యం ఎరుగని మనసు ప్రయాణం
రంగులు కాంచని కొత్త స్వరూపం
రెక్కలు విప్పిన ఇచ్చముల సమాహారం
అంతే లేని కోరికల సమూహం
దాచుకున్న తలపుల సారం
ఒళ్ళు తెలియని వింత మైకం
కను రెప్పల చాటున దాగిన శోకం
మదినేలే ముచ్చటల మోదం
పరుచుకున్న ప్రశాంతమైన వాతావరణం
అనుభుక్తులకందని నిశ్శబ్ద ఏకాంతం
అభూత కల్పనల ఆకారం
ఊహకందని అసంకల్పిత కథనం
ఆకృతి కానని కట్టడం
సృష్టికందని నిర్మాణం
దూరం కొలవని ప్రస్థానం
యాతన తెలియని శరీరం
ఋతువులు రాని కాలం
గమనం నేర్వని సమయం
సకల జీవుల అస్తిత్వానికి అతీతం
మేథకు అందని మాయా లోకం
మరణానికి మరో రూపం
సూక్ష్మ శరీరమనుభవించు కర్మఫలం
ఆనందం ఆహ్లాదం
దుఃఖం భయం
క్రోధం ఉల్లాసం
అనుభూతుల మధ్య ఓలలాడు
అంతరాత్మను తట్టి లేపుతుంది అలారం
కన్న కలను నెమరు వేసుకోగ
కొత్త కలను తీర్చిదిద్దుకోగ
పరుగున సాగుతుంది
మరల నూతన జీవన పయనం
ఇంద్రధనసు తెల్లబోయెను
పరుచుకున్న రంగులు కాంచి
సువాసనలు సిగ్గు పడెను
పరిమళాల విధము కని
షడ్రుచులే చిన్నబోయెను
పలు రకముల విశేషములు చూసి
అంతులేని ఆకాశం విస్తుబోయె
ధరణి మేని ఆభరణమువలె
నిలిచిన వృక్షరాజములను వీక్షించి
ఊయలూగు పిల్లపాపల హితము తలచి
భారమన్న తలపు మరచి చేజారనీక ఒడిసి పట్టి
వారి ముఖమునందు వెలుగు చూడ
సంతసమున తేలియాడు
చేయి పట్టి మెడలు వంచి గాయపరచ
నెపమెన్నక ఆకలన్నవాని మనసెరిగి
తనలో చిరు పాలుని పంచగ
అమ్మతనంలోని కమ్మతనం
అనుభవించి ఓలలాడు
తన పంచన చేరువాని బడలిక తీర్చనెంచి
కోరుకోగ సౌఖ్యం తన మేనునే కోసి ఇచ్చి
నాన్నతనంలోని గొప్పతనం చవిచూడగ
ఉల్లాసమున ఊగులాడు
పండుగైన వేడుకైన
అందమైన ఆనందమైన
భగవంతుని అలంకారమైన
సుఖమైనా దుఃఖమైన
గుడ్డివాని ఊతమైన
ప్రతి శాఖకి ఆలవాలమైన
మహీజమును మనుజులం
కానలేము మేలుకోము
శ్రద్ధ అనే ధ్యాస రాదు
పోషణనే బాస లేదు
ముఖము వాడ మెడలు వంగ
ధరణి ఒడిని సేద తీర
కనులు వాలి తరువు ఒరగ
పలువురు చేరి పరిపరి విధములు పొగడె
పంచ ప్రాణములు పైకెగరగ
ఉన్నప్పుడు విలువ లేదు
ఉనికి ఘనత తెలుసుకోరు
పాపమనె సంగతి కనరు
పోయాక మరచిపోరు
మాను మనిషి ఒకటే కదా
ఒకే పెట్టెలో ప్రయాణించు
ఒకే గమ్యం చేరుకునే
రెండు జీవితాలు
రావణుడు పరుషజాలమాడ
సీత ధరియించిన మౌనం ఒక వేదన
దుశ్శాసన చెరబట్టగ శిరసు వంచి
కురుసభనేలిన మౌనం ద్రౌపదియొక్క రోదనం
పితరుల ఆన మీరక రాముడు
వహించిన మౌనం ఒక ఆదర్శం
శిశుపాలుని నూరు తప్పులెన్న
వాసుదేవుడు దాల్చిన మౌనం ఒక ప్రాణం
పుత్ర ప్రీతి కన్నుగప్ప అశక్తుడైన
ధృతరాష్ట్రుడి మౌనం ఒక సమరం
శ్రవణ కుమారుడి ఆక్రందన వెనుక
దశరధుని అసహాయ మౌనం ఒక శాపం
పతి మాటను తల ఎత్తక
నడుచుకున్న సతి మౌనం ఒక బిడియం
ఆనందబాష్పాల హత్తుకొనగ మనసుల
మధ్య సాగే మౌనం ఒక అనురాగం
భుజము తట్టి ఓదార్పు పంచగ
అశ్రునయనాల మౌనం ఒక స్నేహం
కీర్తి శిఖరాల అందుకొనగ
ఎదనిండిన మౌనం ఒక అభిమానం
ఈశ్వరునారాధించ దాసుని
అంతరంగమందునున్న మౌనం ఒక ధ్యానం
ప్రకృతి కాంచి పరవశించ చిత్రకారుని
హృదినాక్రమించిన మౌనం ఒక ఆరాధనం
మధువు గ్రోల దరిచేరిన తేనీగను కావ
సుమమునావహించిన మౌనం ఒక ఆనందం
అన్యాయము కని కసరలేని
పెదవి చాటు మౌనం ఒక పాపం
అధర్మాన్ని ప్రశ్నించగ గళం
వీడిన మౌనం ఒక ఆవేశం
దొరతనమును నిగ్గదీయ చేతకాని
దమ్ము లేని ప్రజల మౌనం ఒక అవమానం
ముదము కూర్చగ మౌనమాడుట
మేటి కదరా మిత్రమా
మేలు చేయగ మౌనమన్నది
విలువ చేయును మాటకన్నను
నీతి విడవగ ప్రాణమొప్పక
శీలమన్నది గతి తప్పి మెలుగగ
మౌనమన్నది కారాదు మాత్రమొక మాట
మౌనమన్నది కాజాలదు సంఘానికొక గరిమ
భాషకందని భావాల సంగమం
నవరసాల సారం ఈ మౌనం
కాలమెరుగదు ఖ్యాతి గాంచదు
హితమునెంచగ నడుచుకొనుటయె
మానవుల యొక్క ధర్మం
లోపమెన్నగ గీత దాటుట
సమాజం యొక్క కర్తవ్యం
తలవంచి నీ వెంట నడిచింటి నేనంట
కష్ట సుఖముల తోడ కలిమి లేముల నీడ
కరిగి పోయెన కాలము, చిరు కయ్యమునెంచ
కసుబుస్సులను కాంచి కలచేను నా ఎడద
కొండంత నీ ప్రేమ శంకింప నేనెంత
తప్పులన్ కాచి మన్నించు నా మదినెంచి
నా హృదిని ఏలేటి రారాజు నీవేనంట
నీకేల నినదించు నా శ్వాశ నీదేనంట
ఎన్నాళ్ళొ కానీ నా యాత్ర నీ వెంట
ఏమియ్య తీరునో నీ యందు ఋణమంట
జననమెక్కడ కానీ, మరణమ్ము నీ చెంత
కన్ను మూసేవేళ ఆ చివరి క్షణమంట
నమ్ము నిక్కంబు నీ రూపు నా కంట
పెదవి దాటని మాట పదములై మారె ఈ పూట
మనస్సాక్షియే అక్షరములుగ మారగ
మబ్బున మెరుపునై ఒక క్షణము మెరవాలని ఉంది
కోటి తారలై మరుక్షణము ప్రజ్వలించాలని ఉంది
ఎండమావినై ఒక క్షణము భ్రమ కలిగించాలని ఉంది
శ్రావణపు చినుకునై మరుక్షణము తడిసిపోవాలని ఉంది
పెద్ద ఉరుమునై ఒకక్షణము గర్జించాలని ఉంది
ప్రియ వరమునై మరుక్షణము దీవించాలని ఉంది
సూటి శరమునై ఒకక్షణము ఛేదించాలని ఉంది
అభయ కరమునై మరుక్షణము రక్షించాలని ఉంది
సుడి గాలినై ఒక క్షణము చుట్టెయ్యాలని ఉంది
గట్టి మాంజనై మరుక్షణము పట్టుకోవాలని ఉంది
నల్లని మబ్బునై ఒక క్షణము కమ్మెయ్యాలని ఉంది
తెల్లని కాంతినై మరు క్షణము వెన్నెల పంచాలని ఉంది
కారు చిచ్చునై ఒక క్షణము దహియించాలని ఉంది
చల్లని మంచునై మరుక్షణము కరిగించాలని ఉంది
చేనుకు పక్షినై ఒక క్షణము త్రుంచివేయాలని ఉంది
పైరుకి ఎరువునై మరుక్షణము పైకి ఎదగాలని ఉంది
పోటెత్తిన కెరటమై ఒక క్షణము ముంచెయ్యాలని ఉంది
పారే నీరునై మరుక్షణము ప్రాణమవ్వాలని ఉంది
కడలి తుఫానునై ఒక క్షణము కల్లోలపరచాలని ఉంది
తెరిచిన తెరచాపనై మరుక్షణము తీరానికి చేర్చాలని ఉంది
రెక్క విప్పిన పిట్టనై ఒక క్షణము నింగి తాకాలని ఉంది
పసి పాపనై మరు క్షణము అమ్మ ఒడిని చేరాలని ఉంది
మహా వృక్షమై ఒక క్షణము విస్తరించాలని ఉంది
నాన్న ఎదను చేరి మరుక్షణము నిదురించాలని ఉంది
ప్రచండ కోపమై ఒక క్షణము కలిచివేయాలని ఉంది
గాయపడిన మనసుకే మరు క్షణము మందుగా మారాలని ఉంది
పొగిలే దుఃఖమై ఒక క్షణము అలసిపోవాలని ఉంది
పెదవిపై చిరు నవ్వునై మరు క్షణము మురిసి పోవాలని ఉంది
ఉబికే కోరికనై ఒక క్షణము ఎగసి పోవాలని ఉంది
పాలమీద పొంగులా మరుక్షణము చల్లారాలని ఉంది
విరిసే ఊహనై ఒక క్షణము తేలిపోవాలని ఉంది
రసానుభూతినై మరుక్షణము మిగిలిపోవాలని ఉంది
తీరని బాధనై ఒక క్షణము గుండె పిండాలని ఉంది
వెచ్చని ప్రేమనై మరు క్షణము ఓదార్చాలని ఉంది
తెలియని భావనై ఒక క్షణము యుద్ధం చేయాలని ఉంది
అలవికాని ఆనందమై మరుక్షణము సేద తీరాలని ఉంది
తుంటరి తుమ్మెదనై ఒక క్షణము తేనె గ్రోలాలని ఉంది
పచ్చని కాడనై మరుక్షణము చేయూతనివ్వాలని ఉంది
తెగిన గాలిపటమునై ఒక క్షణము అలజడి రేపాలని ఉంది
తెల్లవారు ప్రకృతిలా మరుక్షణము నిలిచిపోవాలని ఉంది
జారే జలపాతమై ఒక క్షణము ఢీకొట్టాలని ఉంది
అచల ఓర్పునై మరుక్షణము సహియించాలని ఉంది
అమాస చంద్రుడిలా ఒక క్షణము సమసి పోవాలని ఉంది
చైత్రమాసపు చిగురునై మరుక్షణము పూత పూయాలని ఉంది
పొలయు వాసనై ఒక క్షణము వ్యాపించాలని ఉంది
మల్లెల సుగంధమై మరుక్షణము పరిమళించాలని ఉంది
కంటి పాపనై ప్రతి క్షణము కదలాలని ఉంది
గుడి దీపమై అనుక్షణము వెలగాలనిఉంది
ఊపిరాడకుంటె కాని గాలి విలువ తెలియదు
చీకటావహిస్తె కాని చూపు విలువ తెలియదు
గుండె పగిలితే కాని మనసు విలువ తెలియదు
ఒంటరయితె కాని తోడు విలువ తెలియదు
గతం తవ్వుకుంటె కాని కాలం విలువ తెలియదు
ఓడిపోతెనె కాని ఆలింగనం విలువ తెలియదు
గొంతెండితె కాని వాన విలువ తెలియదు
కడుపు మాడితే కాని రైతు విలువ తెలియదు
దూరమైతె కాని ప్రేమ విలువ తెలియదు
కష్టమెదురైతె కాని స్నేహం విలువ తెలియదు
కొలిమి మంట తాకితె కాని పసిడి కాంతి తెలియదు
ప్రశంశించె మనసుంటే కాని కళల విలువ తెలియదు
ఊత కర్ర చేత పడితె కాని సేవ విలువ తెలియదు
ఆత్మీయుల చిరునవ్వు కంటే కాని తృప్తి విలువ తెలియదు
మునిగి తేలిననాడే లోతు విలువ తెలుస్తుంది
అవకాశం కోల్పోయిననాడే నిరాశ విలువ తెలుస్తుంది
గెలుపు చూసిననాడే పడిన శ్రమ విలువ తెలుస్తుంది
వ్యక్తపరచలేని నాడే మాట విలువ తెలుస్తుంది
భంగపడిననాడే తప్పు విలువ తెలుస్తుంది
పరిపూర్ణత సిద్ధించిన నాడే సాధన విలువ తెలుస్తుంది
కోల్పోయినది దక్కిన నాడే సంతోషము విలువ తెలుస్తుంది
తృటిలో గమ్యం చేజారిననాడే సమయం విలువ తెలుస్తుంది
ఎదురుదెబ్బ తగిలిన నాడే మంచితనం విలువ తెలుస్తుంది
దొడ్డ శిష్యుడున్న నాడె గురువు విలువ తెలుస్తుంది
భాధ పడిన క్షణంనాడే బ్రతుకు విలువ తెలుస్తుంది
అదరణ కరువైన నాడే బంధం విలువ తెలుస్తుంది
నిలువ నీడ లేనినాడే సాయం విలువ తెలుస్తుంది
ఏకాకిగ నడిచిన నాడే దూరం విలువ తెలుస్తుంది
విలువ తెలిసి నడుచుకొనుటయె జీవన పరమార్థం
జన్మ విలువ తెలుసుకోగ కర్మఫలము తరుగుతుంది
నదికి కడలికి కలిగెను మధనము
అందుకోగ పైకెగసి గగనము
కలిసి పోటెత్తగ పైపైకి
క్రింద పడెను ప్రతీసారి
వెతను చూచి జాలి ఎంచి
భానుడు ఒక ఉపాయము పంచెను
స్థితి మార్చగ గతి పెంచగ
తెల్లని మబ్బుల దొంతరగా
చేరుకొనెను గమ్యము
సాగిపోగ కొంతదూరము
భారమాయె దాని పయనము
కొండ అంచున సేదతీరుచు
తొంగి చూసెను ధరణి మాతను
ఇచ్ఛ కలిగెను ఒడిన చేరగ
తారలన్ని ఏరుకొనగా
కురవసాగెను చిరుజల్లు వానలా
పుడమి తల్లి నాట్యమాడెను
స్వాగతించెను సంబరంగ
దాచుకున్న కాంక్షలన్ని పురివిప్పగ
కోక కట్టిన కాంతలా వికసించేను పచ్చగ
చేనుగ మారెను ఆకలి తీర్చెను
నదిగ మారెను దప్పిక తీర్చెను
జీవకోటి ప్రతి అణువులోను
భాగమయ్యెను ప్రాణమయ్యెను
ఎంత మార్పు చెందినా
ఎన్ని రూపులెత్తినా
జడధి కలువుటే నీర లక్ష్యము
ఆత్మరామునికాయెను మనసు
పరమాత్మను చేర చేసెను తపసు
జన్మములెత్తెను కర్మలు చేసెను
మోక్షమునొందగ మార్గములెతికెను
గుడిని చేరెను శరణు వేడెను
స్వామి నవ్వెను అభయమునిచ్చెను
సత్కర్మ యోచన
నిష్కామకర్మ సాధన
నిర్మలమైన వాక్కులు
నిశ్చలమైన భావనలు
నిర్మోహమైన సుఖములు
అసంగతమైన సాంగత్యాలు
భగవంతుని నామ స్మరణాలు
అనుసరించగా ఈ ధర్మములు
ఆచరించ తన నిత్య కర్మములు
జీవాత్మయె పరమాత్మగ మారును
విశ్వమునందే విలీనమగును
అనివార్యమైన ఈ జీవన చక్రానికివి
భవుని చేర పరీక్షలు కారెవరు దానికి అతీతులు
పుట్టుట గిట్టుట సృష్టి స్వభావము
ముక్తినెంచ పాటించుము కర్మ సిద్ధాంతము
ఆది అంతము అంతా బ్రహ్మాండము
మొదలునందే తుదను వెతుకును
వింతైన వేదనం విచిత్రమైన పయనం
అనంతములో కరిగిపోవాలని ఆపేక్ష
అంతమవ్వగ అశేషమున నిరీక్షణ
భయం వెనుక ఉంది జయం
అడుగు ముందుకేసి అందుకో విజయం